Historia szkoły

Historia szkoły w Poniatowie

 Początki edukacji w Poniatowie sięgają XVI wieku, kiedy to istniała placówka edukacyjna znana jako „Poniatowo oppidum schola” (w latach 1598–1599),stanowiła część systemu parafialnego nauczania. W tamtych czasach jednak brak jest szczegółowych informacji o jej codziennej działalności. W 1646 roku pojawia się nazwa „paedagogium”, co sugeruje, że była to szkoła o charakterze religijnym.

W okresie przełomu XVI i XVII wieku w Polsce rozkwitały szkoły przykościelne. Niestety, Poniatowo zostało zniszczone w wyniku przemarszu wojsk najeźdźczych, co spowodowało przerwę w działalności edukacyjnej na tym terenie. W kolejnych dziesięcioleciach brak jest informacji o funkcjonowaniu zorganizowanego nauczania w Poniatowie.

W końcowych dekadach XVIII wieku Poniatowo straciło status miasta, a ożywienie edukacji w tej miejscowości łączy się z osobą Andrzeja Zamoyskiego. Program nauczania wówczas koncentrował się na nauce czytania, pisania i wybranych zagadnieniach katechetycznych.

Do XVIII wieku w Poniatowie brakowało szkoły, a w tym czasie wielu proboszczów z okolicznych parafii odwoływało się do istnienia szkoły elementarnej w pobliskim Żurominie, prowadzonej przez jezuitów, a później reformowanych, twierdząc, że nie było potrzeby zakładać nowych placówek. Dopiero po likwidacji klasztoru w Żurominie w 1864 roku, pojawiła się potrzeba utworzenia nowych szkół, w tym w Poniatowie.

Początkowe warunki lokalowe do nauki w Poniatowie nie wyglądały najlepiej. Lekcje odbywały się w prywatnych domach, w jednej tylko wyznaczonej sali. Większość uczniów nie posiadała książek, a tylko część z nich miała dostęp do podręczników. W okresie międzywojennym, w związku z dużą liczbą dzieci w wieku szkolnym, a także trudnościami lokalowymi, podjęto decyzję o budowie nowego obiektu edukacyjnego, który miał także służyć jako dom dla kierownika szkoły, Zygmunta Werdenowskiego.

Zygmunt Werdenowski, który przybył do Poniatowa w 1922 roku, był już doświadczonym nauczycielem. Istnieją informacje, które wskazują, że brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Zgodnie z rocznikiem Oficerskim Rezerw z 1934 roku, otrzymał on stopień podporucznika z dniem 1 września 1932 roku i był przydzielony do 32 pułku piechoty w Modlinie. Werdenowski regularnie uczestniczył w manewrach wojskowych i ćwiczeniach swojego pułku. Był również aktywny społecznie, pełniąc funkcję Naczelnika Straży Pożarnej w Poniatowie.

Werdenowski był wymagającym nauczycielem, zyskał szacunek i uznanie wśród mieszkańców Poniatowa. W przedwojennej szkole w Poniatowie zainicjował organizację harcerską, a także był regularnym uczestnikiem spotkań kadry kierowniczej w Inspektoracie Szkolnym w Sierpcu, gdzie cieszył się dużym szacunkiem wśród pedagogów.

Zygmunt Werdenowski otrzymał duże wsparcie od swojej żony, Zofii, która również była nauczycielką i przyczyniła się do rozwoju Publicznej Szkoły Powszechnej w Poniatowie. Wzrost liczby uczniów w szkole w latach 1937–1938 ilustruje poniższa statystyka:

I oddział – 46 uczniów ,II oddział – 35 uczniów,

III oddział – 29 uczniów, IV oddział – 31 uczniów,

V oddział – 24 uczniów, VI oddział – 11 uczniów.

W 1939 roku szkoła w Poniatowie pozostała zamknięta, nastał czas okupacji niemieckiej a kształcenie w polskich szkołach zostało zakazane.

Po wojnie w wyniku zmian ustrojowych, dwór w Poniatowie, który wcześniej był własnością prywatną, został znacjonalizowany. W 1958 roku w ramach programu „Tysiąc szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego” rozpoczęto budowę nowego obiektu szkolnego w Poniatowie, który oddano do użytku 15 czerwca 1968 roku. Budowę nadzorował Komitet Budowy Szkoły pod przewodnictwem Tadeusza Orłowskiego.

Szkoła w Poniatowie, wielokrotnie odnawiana, pełni swoją rolę edukacyjną do dziś. Do 2003 roku funkcjonowało również Przedszkole Samorządowe w Poniatowie.

Funkcje dyrektora szkoły w Poniatowie pełnili: Zygmunt Werdenowski (1923-1939), Zofia Werdenowska (1945), Jadwiga Musiałówna(1947-1975), Maria Spychała(1975-1985),Halina Sikorska (1985-1990), Halina Pietraś (1990-1991), Andrzej Błaszczak (1991-1993), Joanna Jaroszewska (1993-1994), Leszek Kawczyński (1994-2009),Sylwia Antoszewska (2009-2019), Leszek Kawczyński (2019-2024) i Anna Nowakowska (od 2024).